Witajcie, mali i duzi czytelnicy!Zapraszam Was do Świata krótkich bajeczek
" z sensem" a może z sercem ? :)Każda z tych bajeczek ma jakiś przekaz,
który pomoże Wam lepiej zrozumieć świat i siebie.Możecie się bawić, śmiać, wzruszać,
uczyć wszystko jest możliwe.Niech wyobraźnia zabierze Was w podróż,
Pełną mądrych pięknych przygód.Gotowi? No to zaczynamy!

• WRÓĆ

Bajeczka terapeutyczna to taka, która ma pomóc w radzeniu sobie z trudnymi emocjami, problemami lub sytuacjami.Bajeczki są formą terapii, która pomaga w przezwyciężeniu problemów osobistych, np. nieśmiałości, złości, braku pewności siebie, czy traumy.Bajeczka ma na celu zwiększyć poczucie akceptacji i bezpieczeństwa dziecka, a także nauczyć je skutecznych strategii radzenia sobie ze stresem, lękiem, smutkiem, złością czy innymi trudnymi uczuciami.Każda bajka, ma pewne stałe elementy, takie jak główny temat, główny bohater, inne postacie bajkowe i tło opowiadania.Temat dotyczy sytuacji wywołującej lęk lub inny problem u dziecka, np. strach, nieśmiałość, ból, strata.
Bohaterem jest dziecko lub zwierzątko, z którym dziecko może się identyfikować.
Inne postacie pomagają bohaterowi, uczą go, podpowiadają rozwiązania i dają mu wsparcie.
Tłem są zwykle miejsca znane dziecku, przedstawione w sposób wywołujący pogodny nastrój.Bajkę terapeutyczną można napisać samemu, dopasowując ją do sytuacji i potrzeb dziecka, lub skorzystać z gotowych książeczek.Ważne jest, aby bajka czytana była lub opowiadana w sposób ciepły, empatyczny i zachęcający do rozmowy.Koncentrujmy się, zawsze, na przedstawianiu pozytywnych rozwiązań i możliwości naprawy sytuacji. (dziecko zawsze odbierze to jako mądrość i siłę, co z kolei zbuduje bezpieczeństwo relacji i zaufanie).Jeśli szukasz gotowych bajeczek na różne okazje, to zapraszamy.
www.onelli.pl

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Wielkie królestwo uczuć

W wielkim królestwie uczuć mieszkały bardzo różne emocje: radość, smutek, złość, strach, zazdrość i jeszcze wiele innych.
Każda z nich miała swoje miejsce, wszystkie były tak samo ważne i żyły sobie razem bardzo szczęśliwie.
Pewnego poranka złość i zazdrość postanowiły zawładnąć królestwem.
Rzuciły zaklęcia, które sprawiły, że wszyscy obywatele zaczęli się kłócić, obrażać i wywyższać ponad innych.
To było bardzo smutne.
Królestwem tym rządziła piękna Królowa Radość, która nie tylko była piękna, ale miała serce pełne miłości dla każdego mieszkańca.
Widząc, że królestwo tonie w chaosie, postanowiła podjąć działanie.
Zwołała wiec, wszystkie mieszkające w królestwie uczucia i poprosiła je o pomoc.
Mądrość, jedna ze starszych w królestwie, wiedziała, że aby pokonać złe emocje, trzeba zrozumieć ich przyczynę.
Mądrość, razem z Królową Radością, postanowiły przemówić do serc mieszkańców królestwa. Wytłumaczyły mieszkańcom, że Złość i Zazdrość pochodzą z niezrozumienia, osamotnienia i krzywdy, jakiej musiały one kiedyś doznać.
Razem z mieszkańcami, rozpoczęli pracę nad zrozumieniem własnych emocji i emocji innych.
Uczyli się razem wyrażania swoich potrzeb w pozytywny sposób. Spokojny i szanujący każdego obywatela w królestwie.
Stopniowo atmosfera w królestwie zaczęła się poprawiać, a mieszkańcy zaczęli rozumieć, że każda emocja jest ważna, ma prawo być szczęśliwą i mądrą.
Wszyscy zaczęli się wspierać nawzajem, dzielić radościami i zrozumieniem.
Złość i Zazdrość, widząc, że ich zaklęcia przestały działać, postanowiły opuścić królestwo.
Królowa Radość podziękowała Mądrości i wszystkim mieszkańcom za ich wspólną pracę nad pokonaniem złych emocji.
I tak królestwo uczuć odzyskało spokój i równowagę, a mieszkańcy nauczyli się, że zrozumienie własnych emocji i empatia są kluczowe dla harmonii w ich pięknym królestwie

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Bajka o Smutnym Królu Henryku, który znalazł Szczęście w Przyjaźni z Antosiem

Dawno, dawno temu, w królestwie otoczonym zielonymi lasami i błękitnymi jeziorami, żył król o smutnej twarzy i smutnych oczach.
Królestwo to, było piękne, ale Smutny Król Henryk, mimo swojej władzy, nie potrafił znaleźć radości.
Jego dni były pełne trosk i zmartwień, a serce jego było bardzo samotne.
Nikt nie wiedział, dlaczego król był taki smutny, ale wszyscy również odczuwali smutek, nie umiejąc pomóc królowi.
Pewnego dnia, gdy Smutny Król spacerował po zamkowych ogrodach, zauważył małego chłopca, który bawił się samotnie.
Antoni, był synem nadwornego ogrodnika, którego Król Henryk bardzo szanował za jego kunszt.
Chłopiec nie bał się podejść do króla i z uśmiechem zapytał: "Czemu jesteś taki smutny, Wielki Królu?"
Smutny Król Henryk zaczął rozmawiać z Antosiem, który opowiedział mu mądrą historię, usłyszaną od swojego Taty.
Tata Antosia opowiadał mu o ”Ogrodach Wyborów”, które były pełne magicznych roślin reprezentujących różne wartości.
Tłumaczył, że tylko te rośliny, które pielęgnujemy z troską i miłością, są silne, piękne i dają owoce.
Król, po krótkim namyśle uśmiechnął się do Antosia i powiedział, że już wie jakie rośliny zasadzi w swoim „ogrodzie wyborów”.
Odkrył, że to przyjaźń ma magiczną moc.
Antoś stał się najlepszym przyjacielem króla Henryka, a ich wspólne chwile stały się skarbem, który rozświetlił serce Smutnego Króla.
Z każdym dniem przyjaźń kwitła, a królestwo rozpromieniło się radością.
Smutny Król nauczył się cieszyć małymi rzeczami i dzielić radość z innymi a całe królestwo stało się miejscem pełnym śmiechu, miłości i przyjaźni.
Od tego czasu Smutny Król nie był już smutny.
Znalazł szczęście w najpiękniejszym skarbie – przyjaźni.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Filip i kocurek Marcepan

Dawno, dawno temu, w malowniczej wiosce na skraju pięknego królestwa, mieszkał bezdomny Kocurek.
Jego futerko było kremowobiałe ale brudne, zwyczajne, ale oczy były pełne ciekawości i dobra dla ludzi.
Nikt nie chciał przygarnąć brudnego Kocurka, ponieważ wszyscy woleli kotki o kolorowych futerkach, takich, jakie miały te bogate i tłuste kocurki.
Pewnego dnia, do wioski przybył mały Filip, chłopiec, który bardzo pragnął mieć przyjaciela.
Miał on serduszko pełne miłości i empatii.
Kiedy Filip zauważył smutnego, bezdomnego, Kocurka podbiegł do niego, przytulił go do swojego serduszka i powiedział, że od teraz będą już zawsze razem.
Nazywał go Marcepan, właśnie ze względu na piękny marcepanowy kolor jego futerka.
I tak kocurek Marcepan zaczął swoją nową przygodę życia w domu Filipka. Stopniowo odkrywał radość zabaw, ciepło przytulenia i smak pysznego jedzenia.
Z czasem, dzięki niekończącej się miłości Filipa, Marcepan zamienił się w najszczęśliwszego kota na świecie.
Od tego dnia, ta piękna wioska stała się miejscem, gdzie każdy zrozumiał, że prawdziwa wartość nie kryje się w wyglądzie, ale w sercu, które jest gotowe kochać i akceptować innych takimi, jakimi są.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Promienista Gwiazdka

Dawno, dawno temu, w Krainie Marzeń, mieszkała mała Promienista Gwiazdka.
Była ona niezwykle smutna, ponieważ nie umiała świecić tak jasno jak jej gwieździste koleżanki.
W tym smutku i żalu, zupełnie zapomniała, jaka jest wyjątkowa.
Pewnego dnia przyszła do niej stara mądra Sowa.
Sowa opowiedziała Promienistej Gwiazdce o jej wyjątkowym wielobarwnym blasku, który zachwycał i był całkowicie inny, wyjątkowy.
Żadna z jej koleżanek nie umiała tak pięknie świecić.
Sowa przekonała Gwiazdkę, że każdy ma swój niepowtarzalny sposób świecenia, a prawdziwe piękno kryje się w odmienności każdego promyka.
Promienista Gwiazdka zrozumiała, że nawet najmniejsze światełko może rozjaśnić ciemność.
Zaczęła wiec świecić delikatnym, ciepłym blaskiem, który przynosił uśmiech na twarz każdego, kto spojrzał w niebo.
Dzieci i zwierzęta zaczęły podziwiać jej niepowtarzalne światło.
Od tego czasu Promienista Gwiazdka była szczęśliwa, bo odkryła, że prawdziwa magia tkwi w akceptacji siebie i dzieleniu swoim wyjątkowym światłem z innymi.

• WRÓĆ

• Facebook
• Art

• WRÓĆ

W poszukiwaniu szczęściaPewnego dnia mały smutny zajączek o imieniu Benny postanowił,
że wyruszy w wielką podróż, by odnaleźć swoje szczęście.Spakował plecak, ale nie miał pojęcia, w którym kierunku powinien iść, by odnaleźć swoje zagubione szczęście.Po kilku godzinach marszu, Benny spotkał stado owiec,
które pasło się na łące.Zapytał, czy widziały szczęście.
Owce odpowiedziały, że nie widziały, ale słyszały, że szczęście mieszka w lesie.Benny podziękował owcom i ruszył w kierunku lasu.Po drodze spotkał wiele zwierząt, ale nikt nie wiedział, gdzie mieszka szczęście.
Mimo to Benny nie tracił nadziei i wciąż szukał.
Pewnego dnia, gdy już był bardzo zmęczony i zniechęcony, postanowił odpocząć pod starym wielkim drzewem.
Drzewo było bardzo mądre i znało wiele tajemnic.
Benny zapytał drzewo, czy wie, gdzie mieszka szczęście.
Drzewo odpowiedziało, że szczęście mieszka w sercu każdego z nas i że nie trzeba nigdzie szukać, aby je znaleźć.
Benny zrozumiał, że przez cały czas miał szczęście w swoim sercu, ale nie zdawał sobie z tego sprawy.
Uśmiechnął się i w końcu poczuł się szczęśliwy.
Od tamtej pory Benny zawsze nosił ze sobą swoje szczęście i dzielił się nim z innymi zwierzętami, które spotykał na swojej drodze.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Był sobie raz smutny smok.
Nie miał przyjaciół ani rodziny, a ludzie uciekali przed nim ze strachu.
Smok mieszkał w jaskini na samym szczycie góry i rzadko wychodził na zewnątrz.
Pewnego dnia postanowił jednak poszukać kogoś,
kto by go pokochał i zaakceptował takim, jakim jest.
Wyruszył więc w długą podróż po świecie, spotykając po drodze różne zwierzęta i ludzi.Ale nikt nie chciał się z nim zaprzyjaźnić.
Niektórzy uciekali, inni rzucali kamieniami,
a jeszcze inni wyzywali go od potworów.
Smok był coraz bardziej zrozpaczony i samotny. Zastanawiał się, czy kiedykolwiek znajdzie szczęście.Jednak nie poddał się i kontynuował swoją wędrówkę.Pewnego wieczoru dotarł do małej wioski nad jeziorem.
Zobaczył tam światła i dymy z kominków.Pomyślał, że może tam znajdzie kogoś, kto będzie dla niego miły.Podszedł więc ostrożnie do najbliższego domu i zapukał do okna.
W środku siedziała starsza kobieta z wnuczką.
Gdy usłyszały stukanie, podniosły wzrok i zobaczyły wielkiego smoka.Kobieta krzyknęła ze strachu i chwyciła za grabie, gotowa bronić się przed najeźdźcą.Ale jej wnuczka była ciekawska i odważna.
Wyskoczyła z łóżka i podbiegła do okna.- Cześć, jesteś smokiem? - spytała z uśmiechem.- Tak, jestem smokiem
-odpowiedział smok smutnym głosem.- A dlaczego jesteś taki smutny?
- zapytała dziewczynka.- Bo nie mam przyjaciół ani rodziny, a wszyscy się mnie boją,
wyznał smok.- To nieładnie z ich strony
- stwierdziła dziewczynka.
- Ja się ciebie nie boję.
Chcesz być moim przyjacielem?Smok nie mógł uwierzyć w to, co usłyszał.
Ktoś chciał się z nim zaprzyjaźnić? Ktoś go polubił?
Poczuł, jak w jego sercu zapala się iskierka nadziei.- Naprawdę chcesz być moim przyjacielem?
- spytał niepewnie.- Jasne, że tak
- odpowiedziała dziewczynka.
- Jesteś taki duży i piękny, na pewno masz wiele ciekawych historii do opowiedzenia.
A może umiesz też ziać ogniem?ooo... tak, umiem
przyznał smok.- To super!
- zawołała dziewczynka.
- Pokaż mi!Smok wyszedł zza krzaków i stanął przed domem.
Otworzył szeroko paszczę i wypluł wielki płomień, który oświetlił całą wieś.Dziewczynka klaskała z zachwytu.- Wow, to niesamowite!
- krzyknęła.
- Jesteś najlepszym smokiem na świecie!Smok poczuł, jak jego serce rośnie i rośnie.
Nie był już taki smutny.
Miał przyjaciela.- Dziękuję ci
- powiedział wzruszony.- Nie ma za co
- odpowiedziała dziewczynka.
- A teraz chodź, zaproszę cię do naszego domu na herbatę i ciasteczka.I tak smok poszedł za nią do domu, gdzie został ciepło przyjęty przez jej babcię i sąsiadów.
Wszyscy chcieli go poznać i z nim pogadać.
Smok opowiadał im o swoich przygodach i pokazywał swoje umiejętności.
I tak Smutny Smok, stał się bardzo szczęśliwym Smokiem.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

• Zobacz Bajeczkę

E-Booki dla dzieci,
małych i dużych.

Prezent do końca lutego2024

Przygody Toma i Argenta w kosmosieKrótkie fantazyjne historie, pięknie ilustrowane i z przekazem, jak zawsze.
Zabiorą Cię w podróż poza granice naszej planety, a nawet poza granice naszej Galaktyki.
Główny bohater Tom, ciekawy chłopiec z marzeniami o odkrywaniu nieznanych światów, i jego niezwykły przyjaciel, srebrzysty Tygrys o imieniu Argent, odnajdują starożytny artefakt kosmiczny, który, zamiast pokazywać kierunki świata, pokazuje kierunki Galaktyk.
Przyjaciele, postanawiają wyruszyć w podróż, która okaże się przygodą ich życia.Podczas tej podróży, Tom i Argent odkrywają niesamowite tajemnice kosmosu, spotykają nieznane istoty i uczą się ważnych lekcji o przyjaźni i odwadze.
Ta bajka jest pełna emocji, niespodzianek i nauki, która z pewnością zainspiruje młode umysły do marzeń o własnych przygodach jak i pogłębieniu wiedzy na temat kosmosu.Czy jesteś gotowy, aby dołączyć do Toma i Argenta w ich kosmicznej wyprawie?
Otwórz Bajeczkę i zanurz się w niesamowitą historię.
Ta bajka jest idealna dla młodych czytelników, którzy kochają przygody i marzą o odkrywaniu kosmosu.
Dołącz do naszej niesamowitej podróży!

Newsletter

• WRÓĆ

• WRÓĆ

O żółwiu, który chciał latać

Był sobie raz mały żółw,
który bardzo chciał nauczyć się latać.
Podziwiał ptaki, które swobodnie sunęły po niebie i odwiedzały różne miejsca.
Żółw marzył o tym, żeby do nich dołączyć i zobaczyć świat z góry. Jednak wiedział, że to niemożliwe, bo nie miał skrzydeł ani piór. Miał tylko twardy pancerz i cztery krótkie nogi.Żółw nie poddawał się jednak i postanowił spróbować swoich sił.Znalazł wysokie drzewo i zaczął się po nim wspinać. Było to bardzo trudne i męczące, bo żółw był ciężki i powolny.
Po wielu godzinach wspinaczki, żółw dotarł na samą górę drzewa. Był dumny ze swojego osiągnięcia i poczuł się jak ptak.Żółw spojrzał w dół i zobaczył, że jest bardzo wysoko.
Zobaczył też, że obok niego leciały ptaki, które wydawały się być bardzo blisko. Żółw pomyślał, że to jego szansa i postanowił skoczyć. Zamknął oczy i puścił się z drzewa. Przez chwilę poczuł się, jakby latał.
Był szczęśliwy i wolny.Jednak szybko zdał sobie sprawę, że to był błąd.
Nie miał skrzydeł, które by go podtrzymywały. Nie miał też piór, które by go chroniły. Spadał coraz szybciej i coraz niżej.Na szczęście, żółw miał dużo szczęścia.
Zanim uderzył w ziemię, wpadł do rzeki, która była głęboka i spokojna.
Woda złagodziła upadek i ochroniła go przed złamaniem.
Żółw zanurkował i poczuł, jak woda go otula i kołysze.
Poczuł się bezpieczny i spokojny. Poczuł się jak w domu.Żółw wyszedł na brzeg i podziękował rzece za uratowanie mu życia.
Rzeka odpowiedziała: "Nie ma za co, żółwiu.
Cieszę się, że jesteś cały i zdrowy.
Ale powiedz mi, dlaczego skoczyłeś z drzewa?
Czy nie wiesz, że nie jesteś stworzony do latania?"Żółw opowiedział rzece o swoim marzeniu i o swojej próbie.Rzeka wysłuchała go uważnie i powiedziała: "Rozumiem, żółwiu, że chciałeś spełnić swoje marzenie.Nie każde marzenie jest dobre i możliwe do zrealizowania. Nie każdy może być tym, kim chce.Zaakceptuj siebie takim, jaki jesteś, i docenić swoje talenty i możliwości.
Bądź wytrwały i spokojny, a nie lekkomyślny i niecierpliwy.Kiedy będziesz żyć zgodnie z naturą i szanować jej prawa, wtedy będziesz szczęśliwy i spełniony.Żółw zrozumiał, że rzeka ma rację.
Zdał sobie sprawę, że popełnił głupstwo i że mógł stracić życie.
Zobaczył też, że nie potrzebuje latać, żeby być szczęśliwym.Miał wiele innych rzeczy, które go cieszyły i sprawiały, że był wyjątkowy.Żółw podziękował rzece za mądrą radę i postanowił jej posłuchać.Wrócił do swojego domu nad jeziorem, gdzie mógł pływać z przyjaciółmi.
Nie marzył już o lataniu, ale cieszył się z tego, co miał.
Był wytrwały i spokojny jak robią to żółwie.
Był sobą i żył zgodnie z naturą. I był szczęśliwy i spełniony.Morał tej bajki jest taki, że warto mieć marzenia i dążyć do ich realizacji, ale nie za wszelką cenę.
Nie warto ryzykować swojego życia i zdrowia dla czegoś, co jest niemożliwe lub nieodpowiednie dla nas.
Nie warto zapominać o tym, co mamy i kim jesteśmy.
Lepiej być wytrwałym i spokojnym, a nie lekkomyślnym i niecierpliwym.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Zosia w kawiarni z Tatą

Była sobie raz dziewczynka o imieniu Zosia, która bardzo lubiła słodkie ciasteczka i gorącą czekoladę.
Pewnego dnia, gdy wróciła ze szkoły, zobaczyła, że jej tata czyta gazetę w salonie.
Zosia pomyślała, że to byłaby dobra okazja, żeby poprosić go o wyjście do kawiarni.- Tato, tato, czy możemy iść do kawiarni? - zapytała Zosia, podchodząc do niego z uśmiechem.
- Do kawiarni? A po co? - zapytał tata, spuszczając gazetę.
- Bo chcę zjeść ciasteczko i wypić czekoladę, odpowiedziała Zosia.
- Ale przecież mamy ciasteczka i czekoladę w domu, powiedział tata.
- Ale to nie to samo, zaprotestowała Zosia.
- W kawiarni są lepsze ciasteczka i gorąca czekolada.
Tam ładniej i ciekawiej. Proszę, tato, proszę, prosiła Zosia, robiąc wielkie oczy.
Tata bardzo lubił swoją córeczkę i chciał, żeby była szczęśliwa.
Pomyślał, że może to byłaby fajna okazja, żeby spędzić z Zosią trochę czasu i porozmawiać.
- Dobrze, dobrze, zgodził się tata. - Ale tylko na chwilę.
Musimy wrócić przed obiadem. Zabierz ze sobą kurtkę i czapkę, bo na dworze jest zimno.
Kawiarnia była niedaleko od ich domu.
Była to mała, przytulna kawiarnia, która miała na szyldzie napis "Cukiernia".
W środku było ciepło i pachniało ciastem.
Zosia i tata usiedli przy oknie i popatrzyli na menu.- Co chcesz zamówić? - zapytał tata.
- Chcę ciasto z truskawkami, odpowiedziała Zosia.
- A ja poproszę kawę i sernik, powiedział tata.Zamówili u Pani kelnerki i czekali na swoje zamówienie.
Zosia patrzyła przez okno i oglądała ludzi na ulicy.
Widziała, jak przechodzą piesi, jeżdżą samochody i rowery.
Zauważyła też, że na niebie było dużo chmur i zaczynało padać śnieg.- Tato, Tato patrz, pada śnieg, powiedziała Zosia, wskazując palcem.
- Jak pięknie, odpowiedział tata.
- A czy wiesz, co to jest zima?
- Oczywiście, że wiem, powiedział tata.
- Zima to pora roku, kiedy jest zimno i pada śnieg, można jeździć na sankach, lepić bałwana i rzucać się śnieżkami.
- A czy lubisz zimę? Zapytała Zosia.
- Tak, lubię.
- Ale tylko, gdy jestem ubrany ciepło i mam coś gorącego do picia.
A ty lubisz zimę Zosiu ?
- Tak, ja też lubię zimę,
powiedziała Zosia.
- Bo wtedy jest świątecznie i można dostać prezenty od Mikołaja.W tym momencie kelnerka przyniosła im ich zamówienie. Zosia i tata podziękowali jej i zaczęli jeść.
Ciasteczko Zosi było pyszne i miało dużo słodkich truskawek.
Czekolada była gorąca i słodka.
Tacie też smakował sernik i kawa. Oboje byli zadowoleni i uśmiechnięci.- Tato, dziękuję, że poszedłeś ze mną do kawiarni, powiedziała Zosia, biorąc ostatni kęs ciasteczka.
- Nie ma za co, córeczko, powiedział tata, głaszcząc ją po włosach.
- Choć Zosiu, idziemy do domu, powiedział Tata
Zosia i tata wyszli z kawiarni.
Po drodze widzieli dzieci, które bawiły się na śniegu.
Zosia i tata dołączyli do nich i pobawili się razem.
Tata zrobił Zosi śnieżnego króla, a Zosia zrobiła tacie śnieżną koronę.
Potem poszli już do domu, gdzie mama czekała na nich z obiadem.To będzie dla Zosi niezapomniane wspomnienie, czas spędzony z Tatą jest zawsze wyjątkowy.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Pierwsza część wspaniałej przygody Toma i Arenta

Dawno, dawno temu, w małej wiosce na skraju wielkiego lasu, mieszkał chłopiec o imieniu Tom.
Jego najlepszym przyjacielem był niezwykły srebrno-biały tygrys o imieniu Argent.
Pewnego dnia, podczas zabawy w lesie, natknęli się na starożytny artefakt,
który wyglądał jak kompas, ale zamiast wskazywać kierunki świata, wskazywał galaktyki.Zafascynowani tym odkryciem, Tom i Argent postanowili użyć kompasu, aby zwiedzać kosmos i poznawać życie poza Ziemią.
Gdy tylko dotknęli kompasu, zostali otoczeni przez wirujące światła i znaleźli się na pokładzie statku kosmicznego.Ich pierwszym celem była Galaktyka Andromedy.
Tam spotkali przyjazne istoty o nazwie Andromedianie, które uczyły ich, jak rozmawiać z roślinami.
Były to istoty bardzo wrażliwe, ciche i piękne.
Następnie odwiedzili Spiralę Barnarda, gdzie uczestniczyli w wyścigu kosmicznych ślizgaczy. Każda galaktyka oferowała nowe doświadczenia i przyjaźnie, a Tom i Argent stawali się coraz bardziej zafascynowani nieskończonością wszechświata.Pewnego razu, w Galaktyce Wirującego Ognia, natknęli się na zagrożenie w postaci czarnej dziury, która zagrażała pochłonięciem całej galaktyki.
Dzięki odwadze Toma i mądrości Argenta, udało im się uratować galaktykę, używając starożytnego artefaktu, aby stworzyć portal, który przesunął czarną dziurę w bezpieczne miejsce.Po wielu przygodach i odkryciach, Tom i Argent zrozumieli, że najważniejsze w podróży nie są odległe światy, ale przyjaźń, która ich łączyła.Postanowili wrócić na Ziemię,
aby podzielić się swoimi przeżyciami ze wszystkimi dziećmi. Opowiadali im o tym, że wszechświat jest pełen cudów,
pięknych planet i przyjaznych istot.
Ale to przyjaźń z bliskimi jest największym skarbem.Po powrocie na Ziemię, Tom i Argent, każdego wieczoru,
gdy na niebie pojawiają się gwiazdy,
patrząc w niebo, planują
swoją następną podróż.
Wiedzą, że ich przygoda nigdy się nie skończy,
dopóki są razem.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

W pewnym nadmorskim miasteczku mieszkała dziewczynka o imieniu Ania.
Ania była wyjątkowa, ponieważ miała niezwykłą pasję, uwielbiała pływać motorówką.Ania od najmłodszych lat była zafascynowana życiem w porcie, łodziami motorowymi i żaglowcami. Nieskończoność, tajemniczość i piękno morza, zawsze ją przyciągały.
Ale to, co najbardziej kochała, to uczucie wolności gdy gnała po falach.
Jej ojciec był rybakiem i nauczył ją zasad i pracy na łodziach.
Każdego dnia, po szkole, Ania wsiadała na swoją małą motorówkę i pływała po otwartym morzu.
Czuła się wolna i szczęśliwa a Tata Ani był bardzo dumny, że Ania tak świetnie sobie radzi.Pewnego dnia, podczas jednej z jej wycieczek, Ania zauważyła coś nietypowego.
Na horyzoncie dostrzegła małą, porzuconą łódź. Z ciekawości zbliżyła się do niej. Na łódce znalazła przerażoną kotkę.Ania natychmiast wzięła kotkę na pokład swojej motorówki, a łódkę doprowadziła do portu.
Przestraszona koteczka, przy Ani czuła się bardzo bezpiecznie i polubiła Anię.
Ania wzięła kotkę do domu i nazwała ją "Fala", na cześć miejsca, w którym ją znalazła.
Od tego dnia Ania i Fala stały się nierozłączne.
Pływały razem motorówką, bawiły się, odkrywając nowe miejsca i przeżywając niesamowite przygody.Historia Ani i Fali, pokazała, że miłość i przyjaźń mogą znaleźć się w najbardziej nieoczekiwanych miejscach.
A Ania, zawsze uśmiechnięta i pełna energii, stała się symbolem odwagi i pasji do przygody.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Gwiazda Pana Kowalskiego.

W małym miasteczku mieszkał kiedyś stary mężczyzna, spokojnie i ciepło opiekował się i pocieszał wszystkich, którzy tego potrzebowali.
Ludzie mówili na niego:
Pan Kowalski.
Był on bardzo kochany przez wszystkich w mieście za swoją dobroć, mądrość i ciepło.
Jednak pewnego dnia, całkiem nieoczekiwanie, Pan Kowalski odszedł do nieba.
Nikt nie wiedział dlaczego?
Co się stało?
Pozostawił za sobą wielki smutek i tęsknotę.
Bardzo brakowało wszystkim Pana Kowalskiego.Ale Niebo, widząc smutek mieszkańców, postanowiło zrobić coś wyjątkowego.
Każdego dnia, po zachodzie słońca, na niebie pojawiała się gwiazda.
Ta gwiazda zawsze świeciła najjaśniejszym, ciepłym światłem, przypominając wszystkim o Panu Kowalskim.Mieszkańcy zauważyli, że ta piękna gwiazda pojawiała się zawsze wtedy, gdy byli najbardziej smutni.Zaczęli wierzyć, że to Pan Kowalski patrzy na nich z nieba, dając im pocieszenie i nadzieję.Z czasem, smutek mieszkańców zaczął ustępować miejsca wdzięczności.
Wdzięczności za to, że mieli okazję znać Pana Kowalskiego i za to, że mimo jego odejścia, wciąż był z nimi jako ta piękna gwiazda, która rozświetlała ich smutki.I tak duch Pana Kowalskiego wciąż żył w sercach mieszkańców.A ta piękna gwiazda na niebie stała się symbolem jego wiecznej obecności, przypominając wszystkim o jego mądrości i dobroci.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

W królestwie Wolności

Pewnego dnia, w królestwie zwanym Wolnością, mieszkał mały chłopiec o imieniu Janek.
Janek był zwykłym chłopcem, ale żył w niezwykłym miejscu.
W królestwie Wolności.
Każdy miał tam prawo do wolnego wyboru.Janek miał wiele marzeń.
Chciał zostać malarzem, muzykiem, naukowcem,
a nawet astronautą.
Ale nie wiedział, który wybór jest dla niego najlepszy.Pewnego dnia, król królestwa Wolności, widząc dylemat Janka, podszedł do niego i powiedział:
"Janku, pamiętaj, że wolność to nie tylko możliwość wyboru. To także odpowiedzialność za te wybory."Janek przemyślał słowa króla i zdecydował, że zamiast martwić się o to, który wybór jest najlepszy, skupi się na tym, co naprawdę kocha.Janek zrozumiał, że prawdziwa wolność polega na umiejętności wyboru tego, co naprawdę kochamy i co sprawia, że czujemy się spełnieni.Ta bajka przypomina nam, że wolność daje nam nieskończone możliwości, ale to, jak z nich skorzystamy, zależy tylko od nas. Pamiętajmy, że prawdziwa wolność to nie tylko prawo do wyboru, ale także odpowiedzialność za te wybory.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Wielka rafa koralowa

Wielka Rafa Koralowa to największa na świecie rafa koralowa, położona wzdłuż północno-wschodnich wybrzeży Australii, na Morzu Koralowym.
Jest domem dla tysięcy gatunków ryb, mięczaków, żółwi, delfinów, diugoni i rekinów.
Wielka Rafa Koralowa jest jednym z najbardziej różnorodnych biologicznie ekosystemów na świecie, ale niestety jest zagrożona przez wiele problemów środowiskowych, w tym zmiany klimatu i zanieczyszczeniaWielka rafa to również niezwykłe miejsce do nurkowania, ponieważ można tam zobaczyć tysiące gatunków życia morskiego, w tym ryby, koralowce, żółwie i wiele innych.
Nurkowanie na Wielkiej Rafie Koralowej jest możliwe przez cały rok, ale różne pory roku przynoszą różne atrakcje, takie jak migracje ryb, tarło koralowców czy spotkania z wielorybami.
Czy chciałbyś kiedyś nurkować na Wielkiej Rafie Koralowej?

Julia i Wielka Rafa KoralowaDziewczynka o imieniu Julia, która mieszkała w pięknej Australii i uwielbiała ocean i często pomagała w pracy swojej mamy przy Wielkiej Rafie Koralowej.
Julia najbardziej kochała żółwie morskie.
Często obserwowała, jak te majestatyczne stworzenia płyną spokojnie, a ich łagodne oczy zawsze wydawały się pełne mądrości.
Pewnego dnia, Julia zauważyła coś niepokojącego. Zobaczyła plastikowe odpady dryfujące w wodzie i zasypujące jej ukochane rafy.
Zanieczyszczenie oceanu stanowi poważne zagrożenie dla jej ukochanej rafy i żółwi.
Julia była zmartwiona. Nie mogła pojąć, jak ludzie mogli być tak nieodpowiedzialni.
Postanowiła, że musi coś z tym zrobić.
Julia zaczęła od małych kroków. Zbierała plastikowe odpady i uczyła swoich przyjaciół, jak ważne jest utrzymanie czystości na plaży.Jej determinacja zainspirowała innych. Jej przyjaciele, rodzina, a nawet nauczyciele dołączyli do niej. Razem zaczęli wielki projekt pomocy naturze.
Mimo że czasem było ciężko, bo pracy było bardzo dużo, Julia nigdy się nie poddała.Wiedziała, że każda mała zmiana ma znaczenie. I choć rafa nie była jeszcze całkowicie czysta, Julia wiedziała, że idzie w dobrym kierunku.Julia wiedziała, że jeśli każdy z nas zrobi mały krok, możemy razem ocalić nasze piękne oceany.
I tak oto mała Julia stała się wielką bohaterką dla swojej rafy koralowej.Ta bajka przypomina nam, że każdy z nas ma moc, aby wpłynąć na zmianę i chronić naszą planetę.

Alicja, jest mamą i biologiem morskim, zawsze była zafascynowana oceanem i jego mieszkańcami.
Jej pasja do nauki i ochrony środowiska była inspiracją dla całej rodziny.
Robert, tata, jest nauczycielem w lokalnej szkole. Jest bardzo lubiany i szanowany za jego aktywną pomoc i zaangażowanie w ratowanie żółwi i innych zwierząt.
Robert, każdego dnia patroluje wszystkie plaże i razie potrzeby pomaga zwierzętom wrócić do zdrowia.
W szkole uczy i pomaga dzieciom zrozumieć i docenić znaczenie ochrony oceanów.Julia, pełna energii i ciekawa świata, uwielbia zwierzęta morskie. Spędza dużo czasu w wodzie, obserwując je i ucząc się o nich. Jej ulubionym zwierzęciem jest żółw morski.Michał, młodszy brat Julii, bardzo dużo czasu spędza, pomagając tacie w opiece nad żółwiami morskimi. Michał uwielbia również malować piękno natury, często tworząc piękne obrazy rajskich wysp i morskiego życia, które obserwuje.
Razem, jako rodzina, uczą się, rosną i działają, aby zapewnić zdrową przyszłość dla naszej planety.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Pieniądze Oli

Wiesz Olu, co to są pieniądze i do czego służą?
Na pewno już je widziałaś i wiesz, że są fajne, bo można coś za nie kupić.
To bardzo przyjemne, mieć duuużo pieniędzy i spełniać swoje marzenia i potrzeby.Marzenia to takie rzeczy, które bardzo chcesz mieć albo zrobić.
Marzenia sprawiają, że motywujemy się do działania i chcemy coś osiągnąć.
Na przykład, może marzysz o tym, żeby pojechać do Disneylandu albo mieć piękne gry czy książeczki.
Nasze życie jest dużo piękniejsze kiedy czegoś pragniemy, dążymy do swojego celu.Potrzeby to takie rzeczy, bez których nie możesz żyć albo być szczęśliwy.
Na przykład, potrzebujesz jedzenia, ubrań, domu albo musisz zapłacić za benzynę do samochodu.
Żeby mieć te wszystkie rzeczy, musisz mieć pieniądze.Ale pieniądze nie są za darmo. Pieniądze dostajemy za wykonanie konkretnej pracy, a praca to taka czynność, którą robisz, żeby pomagać innym ludziom albo tworzyć coś wartościowego.Na przykład, mama pracuje w szpitalu i leczy chorych ludzi.
Tata pracuje w biurze i pisze ważne dokumenty dla budowniczych, żeby mogli budować piękne domy.
A ty pracujesz w szkole i uczysz się nowych rzeczy, żebyś umiała w przyszłości być mądrą i szczęśliwą kobietą.
Twoje umiejętności są bardzo ważne, są wartością, którą będziesz potrzebowała w przyszłości.
Pieniądze są bardzo ważne w życiu, dzięki nim możemy tworzyć, naprawiać świat i pomagać innym.
Ale to nasze umiejętności są prawdziwą wartością.Wartości to też takie cechy jak uczciwość, szacunek, miłość albo odwaga a pieniądze nie zawsze mogą je zastąpić.Najważniejsze jest, żeby się nauczyć, jak się z pieniędzmi obchodzić.
Obchodzić się z czymś to znaczy traktować coś w odpowiedni sposób.
Z pieniędzmi musisz się obchodzić mądrze i odpowiedzialnie.
Mądrze znaczy, że nie wydajesz pieniędzy na głupoty albo rzeczy, których nie potrzebujesz. Odpowiedzialnie znaczy, że oszczędzasz pieniądze na przyszłość albo na ważne cele. Oszczędzać to znaczy nie wydawać wszystkich pieniędzy od razu, ale zostawiać część z nich na później.Pieniądze są więc narzędziem, które pomaga ci żyć lepiej i realizować swoje plany.
Bądź zawsze dobra i szczęśliwa!
To zawsze się opłaci !A ja życzę Ci wielu sukcesów, które przełożą się na duuuże pieniądze.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Na pokładzie Space Y

Pewnego dnia, mała dziewczynka o imieniu Zosia, jej rodzice i braciszek, Kuba, wyruszyli w niezapomnianą podróż kosmiczną.
Wszyscy byli podekscytowani, ale Zosia była najbardziej podekscytowana.
Marzyła o tym od kiedy pamięta.Rakieta kosmiczna była ogromna, błyszcząca i wydawała dźwięki, które sprawiały, że serce Zosi biło szybciej.
Wszyscy wsiedli do rakiety, zapięli pasy i przygotowali się do startu. “5… 4… 3… 2… 1… Start!” - usłyszeli przez głośniki.
Rakieta wzbiła się w powietrze z ogromnym hukiem.Podróż była pełna niesamowitych widoków.
Zosia i Kuba patrzyli przez okno na migoczące gwiazdy i dalekie planety.
Rodzice opowiadali im o różnych galaktykach i układach planetarnych.
Zosia była zafascynowana.
Kiedy minęli Marsa, Zosia wyobrażała sobie, jak to jest spacerować po czerwonym piasku.Po kilku dniach dotarli do swojego celu "Międzynarodowej Stacji Kosmicznej".
Tam spotkali innych astronautów z różnych części świata.
Zosia i Kuba mieli okazję zobaczyć, jak wygląda życie w przestrzeni kosmicznej.Podróż była niesamowita.
Zosia i Kuba nauczyli się wiele o kosmosie i zrozumieli, jak niewielcy jesteśmy w porównaniu z nieskończonością wszechświata.Ta podróż na zawsze zmieniła ich spojrzenie na świat.
Zosia wiedziała, że kiedy dorośnie, chce zostać astronautką i kontynuować odkrywanie tajemnic kosmosu.
A Kuba… Kuba marzył o tym, aby kiedyś zbudować własną rakietę.Ta podróż była dopiero początkiem ich kosmicznej przygody.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Natalia i Tomek w Alpach

Natalia i Tomek byli bardzo podekscytowani, gdy dowiedzieli się, że ich rodzice zabiorą ich na wakacje w Alpy.Uwielbiali góry i marzyli o zobaczeniu śniegu na szczytach gór i jezior i zwierząt, które tam żyją.
Wyruszyli z plecakami, namiotami i kijkami do chodzenia po górach. Każdego dnia odkrywali nowe miejsca, podziwiali piękne widoki i bawili się, podziwiając piękną naturę.Raz spotkali stado kóz górskich, które były bardzo ciekawe ludzi i podchodziły do nich bez obawy. Innym razem znaleźli małą jaskinię, w której mogli odpoczywać i opowiadać sobie historie.Pewnego dnia dotarli do najwyższego szczytu, na którym mogli zobaczyć całe Alpy.Był to niesamowity widok, który zapamiętali na całe życie.Natalia i Tomek byli szczęśliwi, że mogli przeżyć tak piękną przygodę razem ze swoimi rodzicami.

• WRÓĆ

• WRÓĆ

Przygoda w stadninie konnej

Text

• WRÓĆ